
Terug naar verhalen in zwart-wit
Lotgevallen van
een laatste
goederentrein
De laatste trein naar IJmuiden?
Herinneringen aan de Noord-Friese
Herinneringen aan deVeenendaallijn
Het laatste restje van een opbraak
(Glanerbrug - Losser)


Meer weten over de historie van Losser?
De Stichting Historische Kring Losser heeft een informatieve website
samengesteld. Met (onder meer) een overzicht van de publicaties van deze
actieve stichting. Klik
hier.
|
 |
De opbraaktrein met
locomotor 297, een kleine twee kilometer buiten Glanerbrug (gezien
in de richting van Losser) op 22 januari 1975. Buitengewoon slecht
weer en invallende duisternis maakte het fotograferen niet bepaald
een pretje. Foto: Oege Kleijne. |
Het laatste restje van een opbraak
Glanerbrug - Losser
De sluiting van vele honderden los- en laadplaatsen begin
jaren zeventig had in de praktijk tot gevolg dat veel spoorlijnen al hun goederenverkeer
verloren. Wie al die lijntjes (waarop ooit reizigersvervoer bestond) zonder
en met goederenverkeer eens wilde bekijken, moest zich haasten, want afbraak
kon snel volgen. De systematische aanpak om al die lijntjes aan een onderzoek
ter plaatse te onderwerpen, schoot niet op, omdat ook de dagelijkse beslommeringen
zoals studie en werk hun tol eisten in de vorm van een chronisch tekort aan
vrije tijd.
Door Oege Kleijne
Een van dergelijke spoorlijntjes die er op mijn verlanglijstje
stond, was Glanerbrug - Losser, een traject waarover heden ten dage ook
nog relatief weinig bekend is. Vanuit Enschede gezien takte de lijn net
voor de overweg van de nieuwe halte Glanerbrug af, doorsneed een parkje
en na ongeveer een kilometer kwam deze naast de weg van Glanerbrug naar
Losser te liggen. Daarna bleven spoorlijn en weg elkaar trouw tot Losser.
De railverbinding eindigde bijna in het centrum van Losser, waar tot in
de jaren zestig het oude stationsgebouw herinnerde aan een - ook toen
al lang vervlogen - functie als tramstation.
 |
Tot net achter de wagons
(foto geheel bovenaan) was de opbraak al gevorderd. Nabij Glanerbrug
op 22 januari 1975. Foto: Oege Kleijne. |
Waterwaas
Het was een naargeestige dag in januari 1975 waarop ik besloot het lijntje
eens onderhanden te nemen. Donkere wolken deden het ergste vermoeden.
In Enschede aangekomen, was snel een fiets gehuurd en niet lang daarna
fietste ik tussen Enschede en het dorp Glanerbrug. Inmiddels begon het
te motregenen en nog voordat ik bij de overweg in de lijn Enschede - Gronau
in Glanerbrug aankwam, was het motregentje overgegaan in een soort waterwaas
waar je drijfnat van werd. De wegkruising met het lijntje naar Losser
leek - ondanks de regen - bereden. Dat kon toch niet waar zijn? Vervoer?
Ik keek nog eens: het zand tussen de sporen en de binnen de rails liggende
bestrating was opengereden. Het kon dus niet anders dan korte daarvoor
bereden te zijn.
 |
Locomotor 297 op de terugweg
op het punt dat de baan van de weg afgaat en door een parkje loopt. Nabij
Glanerbrug op 22 januari 1975. Foto: Oege Kleijne. |
Spekkoper
Snel spoedde ik me in de richting van Losser. Als ik toch eens een trein
tegenkwam op dit baanvak, was ik spekkoper, dacht ik, terwijl de regen
zich enigszins leek in te houden. Al snel ontwaarde ik de ware reden dat
de koppen van de rails redelijk glad waren: er stond een opbraaktrein
gereed voor vertrek naar Enschede, althans zo leek het. Wat bleek, de
locomotor had net wagons gebracht om de volgende dag beladen te worden
en stond op het punt terug te keren naar Enschede. Ik vroeg de machinist/rangeerder
wat hij nog ging doen. "Naar huis", was zijn korte antwoord. Doch het
interesseerde de man kennelijk wat ik deed. Ik fotografeerde er lustig
op los nadat ik hem had verzocht een minuutje te wachten. Hij vertelde
met enige weemoed van de afbraak en van het feit dat hij zo menigmaal
hier zowel als rangeerder als in de hoedanigheid van 'sikmachinist' (de
kleine locjes werden liefkozend 'sikjes' genoemd) hier had gewerkt en
nu was het 'over en uit'.
 |
Dezelfde sik op dezelfde
plaats als de bovenstaande foto, alleen vanuit een ander perspectief.
Foto: Oege Kleijne. |
Beirette
Onder de meest moeilijke lichtomstandigheden werden de foto's gemaakt.
De sik reed stapvoets in de richting van Glanerbrug, stopte soms even
om op de fotograferende fietser te wachten. Inmiddels liep het 's middags
tegen half vijf en ik hield mijn hart vast of de foto's zouden lukken.
Mijn oude, natgeworden belichtingsmeter gaf een dertigste seconde met
als diafragma 2.8 aan. En dat was zo'n beetje het maximum dat de oude
Beirette, een goedkope Oost-Duitse camera, kon hebben. De aardige locomotorbestuurder
keek op zijn horloge en stelde dat hij nu toch echt naar Glanerbrug moest,
want hij zou kort na de doorkomst van de trein Gronau - Enschede naar
de Twentse textielstad moeten. Ik fietste naar Glanerbrug, maar de sik
was sneller. Die stond al klaar. Alleen mocht hij nog niet oprijden; de
trein uit Duitsland was te laat. Er bleek voldoende tijd om snel een foto
te maken van de sik. Zelfs een plaatje van de sik en de Duitse accutrein
lukte, hoewel het licht eigenlijk een dergelijke foto niet meer toeliet.
 |
Het weer werd slechter en
slechter en het licht nam nog verder af. Toch slaagde de oude Beirette-camera
erin deze zeldzame maar niet zo beste foto te maken van locomotor 297,
komend uit de richting Losser, en de DB-515.593+815.721 naar Enschede
te Glanerbrug-Aansluiting op 22 januari 1975. Foto: Oege Kleijne. |
 |
Exact dezelfde plek als
bovenstaande foto, maar dan bijna 25 jaar later. DB-treinstellen (Talent)
643.074 en 643.075 op 15 november 2001, de dag na de officiële heropening
van de lijn Enschede - Gronau. Foto: Oege Kleijne. |
Vanaf de treeplank
De vriendelijke bestuurder vroeg waar ik eigenlijk naar toe moest. "Naar
Enschede", antwoordde ik. Hij keek om zich heen en wees op de regen. Of
ik wilde meerijden? Nou, wat graag, maar de fiets dan? Die werd vakkundig
aan boord gehesen en in de cabine geparkeerd. Net als ik trouwens. Niet
lang daarna kreeg hij het vertreksein en zette hij zich ook in de cabine,
maar dat was met die regen geen pretje (er was geen ruitenwisser). Dus
klom hij behendig uit de cabine en bediende de loc nu vanaf de treeplank.
Met naar schatting zo'n 60 km/h ging het naar Enschede. Van de rit zelf
herinner ik me weinig, behalve dat de man me in Enschede naar het perron
loodste en ik hem een koude, natte hand gaf.
 |
Op 10 februari 1975 ziet
het oude stationsgebied van Losser er, na opbraak, zo uit, met links de
vervanger van de tram die hier ooit reed. Foto: Oege Kleijne. |
Bescheiden rolletje
Pas vele jaren later blijkt het bezoek aan deze lijn een bijzondere gebeurtenis,
wanneer de foto met de accutrein en de sik zelfs een uiterst bescheiden rolletje
mag spelen in de audiovisuele presentatie van Railned ter gelegenheid van
de heropening van de lijn Enschede - Gronau. En als je dan die foto voorbij
ziet flitsen op het grote scherm, denk je onwillekeurig aan die aardige rangeerder/machinist
die zo behulpzaam was bij het maken van de foto's en rustig wachtte totdat
de platen gemaakt waren.
 |
Terug in de tijd van
voor de opbraak. Speciaal ter gelegenheid van een NVBS-excursie werd
een oud blokkendoos-rijtuig aan de buurtgoederentrein gehangen. Links
het tramstation van Losser op 21 augustus 1963. Foto: J.G.C. van de
Meene. |
Restanten
Van de vroegere spoorlijn naar Losser is weinig meer terug te vinden.
Alleen in Glanerbrug zijn dijkrestanten te zien in het parkje achter de
huidige halte Glanerbrug. De plaats waar de lijn bij de weg naar Losser
komt, is voor kenners nog 'uit te maken' als een taludje. Voor de rest
verloopt er nu een fietspad op het oude dijklichaam van de vroegere spoorlijn.
Of preciezer: vanaf Glanerbrug in de richting van Losser aan de rechter
zijde van de weg.
|